(In deze blog bespreek ik 2 dagen)

Na een roerige nacht werden we om 6 uur (!) wakker gemaakt door zo’n 6 hanen in de buurt. Yep, dit gaat dus elke dag gebeuren. Wat een feest.

Na het ontbijt, waar niet heel veel keus uit was, hebben we elkaar wat beter leren kennen op het gezellige terras. Rond een uur of 1 nam Anne (de eigenaresse van het guesthouse) ons mee voor een korte rondleiding door de buurt. Dit was onze eerste echte kennismaking met Oeganda. We liepen langs locale supermarktjes en kraampjes langs de weg waar ze groente en fruit verkochten. Het voelde toch wat onwennig om zo bekeken te worden door de bevolking. Het is voor hun echt een ervaring om “witte mensen” te ontmoeten. Ze zwaaien en lachen graag naar je.

Na de korte rondleiding gingen we terug en om vijf uur kwamen Frank en Yoris. Zij zijn onze reisleiders deze reis en vertelden een hoop informatie over de reis. Het klonk allemaal al erg interessant en het enthousiasme steeg met de minuut.

Na het avondeten, wat zeer lekker was, hebben we de hele avond nog skip-bo gespeeld. Om 10 uur richting bed om ons voor te bereiden op de lange rondleiding door Kampala.

De volgende ochtend na het ontbijt begon het. Wandelschoenen aan, waterflessen mee, zonnebrand en een foto camera. Yep, we konden aan een 12 km lange wandeling beginnen langs alle highlights van de stad.

De eerste hightlight was langs een meer. Hier zag je van alles, mensen die kanoën over het groene water, mensen die schoenen poetsen, veel mensen die hun auto’s wassen met het groene water, maar ook kinderen die spelletjes speelde op een grote mesthoop tussen de koeien. Vele contrasten op een relatief kort stukje.

Verder zijn we langs het paleis gelopen, waar we ook weer een rondleiding kregen. Hier kregen we ook de donkere kant te horen van Oeganda, de corrupte bedoelingen en de martelingen door Idi-amin. Hier zagen we een soort bunker met verschillende kamers, waar mensen werden opgesloten en werden geëlektrocuteerd door een elektriciteits kabel die in het water werd gelegd. In die kamers zag je nog de hand- en voetafdrukken van gevangenen aan de muur. Ook namen die in de muur waren gegraveerd van gevangenen. Zeer indrukwekkend.

Na het paleis gingen we lunchen, een lokale lekkernij stond op het menu. De rolex. Dit is een soort pannenkoek met ei, tomaat en ui die je opgerold eet. Dit was zeer lekker en ik kan thuis vertellen dat ik een Rolex heb gekocht, Haha.

Daarna liepen we naar de grootste moskee. Hier werden we helemaal aangekleed met doeken over ons hoofd en om ons heen. Ook onze schoenen stonden in een kastje gestald. De moskee was wel echt groot en mooi vanbinnen, ook hebben we de minaret beklommen van 270 treden. Hier hadden we een prachtig uitzicht.

Daarna gingen we naar de lokale markt waar ze alles verkochten, van fruit tot kruiden, van kippen tot tweede hands kleding. Hier werden we echt erg aangekeken en begroet. Iedereen wilt je een boks geven of een hand, ik ben zelfs 2 keer ten huwelijk gevraagd! Dit aanbod heb ik toch maar vriendelijk afgewezen. Dit was wel het meest indrukwekkende stuk. Ook jongens van 10 jaar die om het hoekje lijm aan het snuiven waren. Ook de drugs lucht rook je geregeld.

Na die lange tocht gingen we met een soort taxibusje terug naar het guesthouse waar we ons avondeten kregen.

Vanavond vroeg naar bed om morgen naar ons eerste project te gaan om daar vrijwilligerswerk te gaan doen. Zin in!