Vandaag zijn we weer terug gegaan naar de school van de gehandicapten kinderen. Hier hebben we een tacpac sessie gedaan en zijn we ‘s middags met een paar kinderen wezen zwemmen. Vanavond hebben we heerlijk gegeten met alle vrijwilligers van doingoood bij de Italiaan voor een heerlijke pizza!

Vanmorgen mochten we een soort van uitslapen en werden we rond 10 uur verwacht op de school. Toen we daar aankwamen werden we al vrolijk begroet door alle kinderen. Ze herkenden ons nog van afgelopen maandag.

We begonnen met een tacpac sessie. Hierin werden 6 kinderen op een matje gelegd en hun bovenlichaam werd ontbloot. Een tacpac sessie houd in dat je met bepaalde materialen de zenuwbanen van de kinderen stimuleert. Je gebruikt bijvoorbeeld een zacht sponsje en daarmee ga je wrijven over het lichaam voor het kind. Dit onder begeleiding van wat muziek. Je praat ook niet tijdens de sessie maar maakt alleen maar oogcontact.

Ik had echt een geweldig kind tijdens de sessie. Hij reageerde overal zo leuk op en vond het ook geweldig. Dit was een zeer intiem 1 op 1 contact moment.

Daarna kregen we lunch en toen begon het echt te hozen. Het kwam met bakken uit de lucht.

Toen het wat droger was gingen we naar het zwembad. Er gingen 10 kinderen mee en toen de rest eenmaal door had dat zij niet mee mochten kwamen de tranen wel tevoorschijn.

Bij het zwembad ging iedereen erin en de kinderen hadden de leukste tijd. Schateren en gieren in het water. Helaas was het nog best fris voor ze omdat de zon niet meer scheen. Ze gingen ook snel weer terug op de kant.

Toen ze weer terug op school waren, gingen wij weer terug met de boda naar ons guesthouse. Hier hadden we een uur om te douchen en om te kleden. We gingen namelijk uiteten met alle vrijwilligers uit de buurt.

We gingen heen met de boda. Nou dat was me een ervaring hoor. Het was zowieso een soort van spits uur. Nou ik heb echt bijna in Mn broek gescheten van angst. We vetrokken met de gehele groep tegelijk en na een paar honderd meter sloeg mijn boda natuurlijk weer een andere richting in. Die van mij ging gewoon even snel tanken?. Ik helemaal achterop geraakt natuurlijk. Toen we weer verder reden kwam het enge gedeelte. Overal stonden wel soort van verkeersregelaars, maar mijn bodachauffeur had daar weer lap aan natuurlijk. Reed gewoon door rood en reed over de stoep enzo. De mensen hier vervoeren echt de stomste dingen op de boda. Ik zag een man met gewoon een autobumper achterop pf ze rijden met een complete autobandenset. Ja echt gekkenhuis hier. Dat je voor rood moet stoppen? Nee daar doen ze hier niet aan. Die kleuren zijn leuk, maar we gaan ons niet aan de regels houden natuurlijk. Eindelijk kwamen we aan bij restaurant Mediterraneo, hier heb ik na 5 dagen rijst eindelijk een heerlijke pizza gegeten!!

Morgen gaan we geen vrijwilligerswerk doen, maar gaan we twee dagen naar Jinja. Hier gaan we met een bootje over de Nijl en we gaan excursies doen. Maar daar over later meer.